Kütüphane, şehrin süs eşyası değil, onun ruh arşividir.
Bu kasabanın bu küçük kütüphanesi, insana çok rahat bir his veriyor: izleyici peşinde koşmuyor, arzuları satmıyor, sadece bu şehrin bilgilerini saklıyor, düşünmeyi teşvik ediyor ve sessizlik isteyen her bireyi gözetiyor.
Karşımdaki bu yaşlı adam gibi, pencereye yaslanmış, birkaç saat boyunca sessizce kitap okuyarak zamanın durduğunu hissediyor; dışarıda ağaç gölgeleri ve deniz rüzgarı, içeride ise ahşap kirişler, kitap rafları ve onun sessiz silueti var.
Bazı insanlar gürültü yapmaz, ama bir şehrin en derin notlarıdır.
View OriginalBu kasabanın bu küçük kütüphanesi, insana çok rahat bir his veriyor: izleyici peşinde koşmuyor, arzuları satmıyor, sadece bu şehrin bilgilerini saklıyor, düşünmeyi teşvik ediyor ve sessizlik isteyen her bireyi gözetiyor.
Karşımdaki bu yaşlı adam gibi, pencereye yaslanmış, birkaç saat boyunca sessizce kitap okuyarak zamanın durduğunu hissediyor; dışarıda ağaç gölgeleri ve deniz rüzgarı, içeride ise ahşap kirişler, kitap rafları ve onun sessiz silueti var.
Bazı insanlar gürültü yapmaz, ama bir şehrin en derin notlarıdır.