Bir köpek aşırı korku içinde olduğunda, genellikle daha güçlü bir saldırganlık sergiler. Aslında insanlar da böyledir; bir kişi ya da onun arkasındaki organizasyon tehlikeyi hissetmeye, durumun kontrolünden çıktığını düşünmeye başladığında, en içgüdüsel tepkileri genellikle geri çekilmek değil, daha sert ve daha aşırı söylemlerle kendilerini savunmaktır. O görünüşte sert tavır, genellikle bir güç sergisi değil, korkudan kaynaklanan bir savunma içgüdüsüdür. Ne kadar panik olursa, içteki huzursuzluğu gizlemek için o kadar abartılı bir duruş sergilemeye ihtiyaç duyar. Bunun arkasında aslında bir zayıflık ortaya çıkar: saldırıya uğramaktan korkmak, kontrolü kaybetmekten korkmak, gerçeğin onları vurmasından korkmak.