İşte çılgınca bir şey: Popülizm bataklığı kurutacaktı, değil mi? Elitleri devirecek, oyun alanını eşitleyecekti. Ama etrafına bak—içeridekiler dışarı itilmiyor. Her zamankinden daha çok kazanç sağlıyorlar.

Kripto alanını ele alalım. Büyük siyasi figürler, tüm dijital varlık portföyleri oluşturuyor. Trump'ın Web3 girişimleri mi? Bu hafife alınacak bir şey değil. NFT koleksiyonları, token lansmanları, blokzincir girişimleri—herkes merkeziyetsizliğin artık var olup olmadığını tartışırken tam teşekküllü bir kripto imparatorluğu şekilleniyor.

Ve bu sadece bir kişiyle sınırlı değil. Tahmin piyasaları resmen patlama yaşıyor. Polymarket milyarlarca hacme ulaştı. Bu platformlar, içeridekilerin—bilgisi, bağlantısı, kaynağı olanların—avantajlarını gerçek zamanlı olarak kullanmalarına olanak tanıyor. Elbette herkes işlem yapabiliyor, ama gerçekten kim kazanıyor? Anlaşmalar yapılırken zaten odada olanlar.

İroni acıtıyor. Kripto, finansı demokratikleştirmeyi, aracıları ortadan kaldırmayı, gücü sıradan insanlara geri vermeyi vaat etti. Peki sonuç? Yine erişimi, etkisi ve sermayesi olanların zenginliğini katladığı, dışarıdakilerin ise kuralları öğrenemeden geride kaldığı başka bir oyun alanına dönüşüyor.

Belki popülizm başarısız olmadı. Belki sadece üniformasını değiştirdi—Wall Street takım elbiselerini kapüşonluya ve donanım cüzdanına çevirdi, ama oyunun kartlarını elinde tutanlar için sistem hâlâ aynı şekilde işliyor.