McCartney İkilemi: Sanatçılar Yapay Zeka Eğitimi İçin Zorunlu Mu Olmalı?

Paul McCartney tam olarak doğru bir noktaya değindi: Birleşik Krallık hükümetinin yapmayı planladığı yapay zeka telif hakkı önerisine bir gerçeklik bombası attı — ve dürüst olmak gerekirse, haklı da. Efsanevi Beatles üyesi, sanatçıların aktif olarak “hayır” demediği sürece yapay zeka geliştiricilerinin sanatçıların eserleri üzerinde serbestçe eğitim yapmasına izin verecek bir yasa tasarısını eleştiriyor.

İşte sorun şu: Hükümet çekilme (opt-out) sistemi istiyor, ama McCartney ve müzik endüstrisi bunun aslında sanatçılardan, eserlerini çalabilecek her yapay zeka şirketiyle tek tek uğraşmalarını istemek gibi olduğunu söylüyor.

Temel Sorun

Birleşik Krallık, "önce izin sor"dan "izin vermeden kullan"a dönüşecek bir telif hakkı reformu düşünüyor. Bu kulağa yenilikçi geliyor, değil mi? Ama gerçekte şu anlama geliyor:

Orijinal yaratıcılar → Şarkıyı yazar → $0
Yapay zeka şirketleri → Modelleri eğitmek için kullanır → Milyonlarca dolar kazanır
Kim kazanır? Sanatçı değil.

McCartney’nin sözü gerçekten vurucu: “Genç çocuklar, kızlar geliyor ve güzel bir şarkı yazıyorlar, ama ona sahip değiller… Birisi para kazanıyor, peki neden o şarkıyı yazan adam, Yesterday’i yazan kişi olmasın?”

Neden Çekilme Bir Dolandırıcılık?

UK Müzik CEO’su Tom Kiehl durumu şöyle özetliyor: sanatçıların etkin şekilde çekilme (opt-out) yapabileceğine dair hiçbir kanıt yok. Dünyadaki yüzlerce yapay zeka geliştiricisine tek tek bildirimde bulunmanız gerekir — bu, sanatçıları korumak değil, sadece gösteriş.

Öte yandan, müzik endüstrisi £120+ milyar katkıda bulunuyor İngiltere ekonomisine. Sanatçı teşviklerini ortadan kaldırmak? Bu, yaratıcı iflasın başlangıcı olur.

Olayın Beklenmedik Gelişmesi

McCartney, kendisi de Beatles’ın “Now and Then” şarkısında (2023) yapay zekayı kullandı — John Lennon’ın 1977 demo kaydından vokalleri çıkardı. Şarkı iki Grammy ve bir Brit adaylığı kazandı.

İronik olan ne? Kendisi yapay zekayı kullanırken bu onaylı ve kutlanan bir şeydi. Ama rastgele şirketler izin almadan yaparsa? İşte buna hırsızlık denir.

Asıl Gerekenler

Baroness Kidron, bunun yerine kabul edilen (opt-in) model öneriyor — yaratıcılar izin veriyor, ücret alıyor. Devrim niteliğinde bir fikir, farkındayım.

Birleşik Krallık hükümeti, “güçlü korumalar” istediklerini söylüyor ve Şubat 25’e kadar danışma yapıyor. Ama eğer mevcut haliyle çekilme kuralını geçerlerse, Meta’nın davasını takip eden davalar göreceksiniz. Sanatçılar, izinsiz korsan kitaplar üzerinde eğitim yaptığı için Meta’ya dava açmıştı; bu durum 10 kat daha kötü olacak.

Gerçek şu ki: Sanatçıları korumak, yapay zekaya karşı değil. Bu, sürdürülebilirlik için önemli. Hırsızlık üzerine kurulu bir yaratıcı ekonomi inşa edemezsiniz, yasal olsa bile.