Tiklerle Yaşamak: Nörolojik Kaos İçinde Kişisel Yolculuğum

Bu lanet olası tiklerle yıllardır başa çıkıyorum, sanki kendi kafaları var. Tıklar, diyorlar - en beklemediğiniz anda patlayan bu ani, sarsak hareketler ve sesler. Ve size söyleyeyim, bunlar sadece iyi bir TV dramı için ilginç bir karakter özelliği değil.

Göz kapağım önemli bir toplantı sırasında kontrolsüzce titremeye başladığında veya akşam yemeği yerken omzum şiddetle seğirmeye başladığında, bedenimin bana karşı isyan ettiğini hissediyorum. Bu istemsiz isyanlar, fazla göz kırpmak gibi basit şeylerden, insanların dik dik bakmasına neden olan daha karmaşık rutinlere kadar değişiyor.

Tıp camiası her şeyi kategorize etmeyi sever. Motor tiklerin hareketleri, vokal tiklerin ise sesleri içerdiğini söylerler. Basit ya da karmaşık, diyorlar. Ama onlarla yaşamak kesinlikle basit değil. Bazen nörologların kendi sinir sisteminize karşı sürekli savaşmanın nasıl bir şey olduğunu gerçekten anlayıp anlamadığını merak ediyorum.

Özellikle sinir bozucu olan, geleneksel tıbbın tiklere yaklaşımıdır. Doktorlar, genellikle tiklerden daha kötü yan etkileri olan ilaçları hızlıca önermeye eğilimlidir! Beni bir zombiye dönüştüren birkaç tedavi denedim - teşekkürler ama hayır.

Tıbbın birçok uzmanının yeterince vurgulamadığı tikler hakkında gerçek, stresin her şeyi kötüleştirmesidir. Kaygılı veya yorgun olduğumda, bedenim ritimsiz bir vurmalı çalgıya dönüşüyor. Ancak stres yönetimini tedavi olarak bahsettiğimde, bazen ilaç çözümlerine çok odaklanmış uzmanlardan küçümseyici onaylar alıyorum.

Psikolojik etkiler de daha fazla dikkati hak ediyor. Sürekli bedeninizi izlediğinizi, patlamak isteyen hareketleri bastırmaya çalıştığınızı, tüm bunları yaparken de sohbetler ettiğinizi ve "normal" görünmeye çalıştığınızı hayal edin. Bu yorucu. Ve bir sonraki tikinizin ne zaman ortaya çıkacağı konusunda endişe duyduğunuzda gelişen sosyal anksiyete? Acımasız.

Tourette sendromu gibi daha ciddi belirtileri olanlar için, en az bir yıl süren hem motor hem de vokal tiklerle birlikte, zorluklar katlanarak artar. Bu durumun sadece "küfür hastalığı" olarak yaygın bir şekilde tasvir edilmesi son derece daraltıcı ve zararlıdır.

Alışkanlık tersine çevrilme terapisi ile bir miktar rahatlama buldum - tikin gerçekleşmesini fiziksel olarak engelleyen rakip tepkileri öğrenmek. Mükemmel değil, ama bana bir miktar kontrol geri veriyor. Tıbbi kuruluşlar, bu psikolojik yaklaşımları doğrudan ilaç tedavisine geçmeden çok daha önce önermelidir.

Tiklerle yaşamak, nörolojik farklılıklarla rahatsız olan bir dünyada gezinmeyi gerektirir. Bakışlar, garip sorular, zekânız veya duygusal istikrarınız hakkında yapılan varsayımlar - zamanla sizi yıpratır.

Tık tıklarınız varsa, bunu bilin: sizi tanımlamazlar. Sadece başka bir mükemmel beynin yanlış ateşleyen nöronlarıdır. Eğer tık tıkları olan birini tanıyorsanız, yapabileceğiniz en iyi şey normal bir şekilde davranmaktır. Dikkatle bakmayın, taklit etmeyin, rahatsız edici sorular sormayın. Sadece orada olun, anlayışlı olun ve istemsiz hareketlerin altında, bazen işbirliği yapmayan bir sinir sistemini yönetmeye çalışan bir kişinin olduğunu unutmayın.

Tiklerle olan yolculuk öngörülemezdir - bazıları zamanla kaybolurken, diğerleri devam eder. Ancak doğru destek ve yönetim stratejileri ile, bunlar yaşamın nörolojik çeşitliliğinin sadece bir başka yönü haline gelir, tanımlayıcı bir özellik değil.