İnsanlar sürekli ekonominin döngünün sonunda olduğunu söylüyor ama veriler bunu gerçekten desteklemiyor. Geç döngü aşaması genellikle her şeyin aşırı ısındığı anlamına gelir; fabrikalar, hizmetler, konut, işler, maaşlar, güven, yatırımlar tümüyle aşırı seviyelerde. Şu anda gördüğümüz bu değil. Çoğu ölçüm hala yumuşak, zorlanmış değil.

Gerçek bir geç döngü anı, büyümenin maksimum seviyeye ulaştığı, merkez bankalarının faiz oranlarını sert bir şekilde artırdığı ve finansal koşulların sıkılaştığı zamandır. Bugün bunun tam tersi. Dünyanın neredeyse her merkez bankası faiz oranlarını düşürüyor, bu da büyümeyi destekliyor, yavaşlatmıyor. Enerji fiyatları trendin altında ve hâlâ düşüyor, bu da daha kolay koşulların bir başka işareti.

Şirketler, ekonominin toparlandığı zamanlarda olduğu gibi, tam zamanlı personel eklemeden önce geçici işçilere ve fazla mesaiye yöneliyor. İşsizlik rakamları, büyümenin azalmasından değil, döngüyü geriden takip ettiklerinden daha kötü görünüyor.

Bir araya getirildiğinde, bu bir döngünün sonu gibi görünmüyor. Daha çok, ekonominin erken toparlanmadan orta döngüye geçtiği yeni bir döngünün başlangıcı gibi görünüyor.