AI alanındaki birleşme eğilimleri: Web2 ve Web3'ün kesişimi

Son zamanlarda genel AI alanındaki gelişmeleri gözlemlediğimde, ilginç bir evrim mantığı buldum: Web2 AI, merkeziyetten dağıtıma geçerken, Web3 AI ise kavramsal doğrulama aşamasından pratikliğe geçiyor. Bu iki alan hızla birleşiyor.

Web2 AI'nin gelişim dinamikleri, AI modellerinin daha hafif ve daha kullanışlı hale geldiğini göstermektedir. Apple'ın yerel zeka teknolojisi ve çeşitli çevrimdışı AI modellerinin yaygınlaşması, AI'nın artık büyük bulut hizmet merkezleriyle sınırlı olmadığını, aynı zamanda telefonlarda, kenar cihazlarda ve hatta nesnelerin interneti terminallerinde dağıtılabileceğini yansıtmaktadır. Aynı zamanda, AI sistemleri arasındaki diyalog işlevinin gerçekleştirilmesi, AI'nın bireysel zekadan küme iş birliğine geçişini simgelemektedir.

Bu teknolojik ilerleme, yeni zorluklar getirdi: AI'nın taşıyıcıları son derece dağıtık hale geldiğinde, bu dağıtık çalışan AI örnekleri arasında veri tutarlılığını ve kararların güvenilirliğini nasıl sağlarız? Bu gereksinim mantığı, teknik ilerlemeden dağıtım yönteminin değişimine ve yeni ihtiyaçların ortaya çıkmasına kadar olan evrim sürecini göstermektedir.

Web3 AI'nin evrim yolu da oldukça ilginç. Erken dönem projeleri çoğunlukla kavramsal spekülasyona dayalıydı, ancak son zamanlarda piyasa daha alt düzeydeki AI altyapı sistematik inşasına yönelmeye başladı. Bazı projeler, hesaplama gücü, çıkarım, veri etiketleme, depolama gibi çeşitli işlevsel alanlarda uzmanlaşmış bir şekilde ayrışma yapmaya başladı. Örneğin, bazı projeler merkeziyetsiz hesaplama gücü birikimine odaklanırken, bazıları merkeziyetsiz çıkarım ağı inşa ediyor, diğerleri ise federated learning, edge computing, dağıtık veri teşvikleri gibi alanlarda çalışıyor.

Bu, bir kavramsal spekülasyondan altyapı talebinin ortaya çıkmasına, ardından uzmanlaşmış iş bölümünün oluşmasına ve nihayetinde ekosistem işbirliği etkisinin gelişmesine kadar olan bir arz mantığını yansıtmaktadır.

İlginç bir şekilde, Web2 AI'nin talep "kısa tarafı" giderek Web3 AI'nın sunabileceği "uzun taraf"a yaklaşmaktadır. Web2 AI, teknik olarak giderek olgunlaşmakta, ancak ekonomik teşvik ve yönetim mekanizmalarından yoksundur; Web3 AI ise ekonomik modelde yenilikler sunmakta, ancak teknik uygulama açısından nispeten geridedir. İki tarafın birleşimi, karşılıklı avantajların tamamlanmasını sağlayabilir.

Bu entegrasyon, yeni bir AI paradigmasının ortaya çıkmasına yol açıyor: zincir dışı "verimli hesaplama" ve zincir içi "hızlı doğrulama" kombinasyonu. Bu paradigmada, AI artık sadece bir araç değil, ekonomik kimliğe sahip bir katılımcı haline geliyor. Hesaplama gücü, veri, akıl yürütme gibi kaynakların merkezi zincir dışındayken, aynı zamanda hafif bir doğrulama ağına ihtiyaç duyuluyor.

Bu kombinasyon, hem çevrimdışı hesaplamanın verimliliğini ve esnekliğini korurken, hem de hafif zincir üstü doğrulama ile güvenilirlik ve şeffaflık sağlıyor. Bu model, yapay zekanın gelecekteki gelişiminin önemli bir yönünü temsil ediyor olabilir.

Dikkate değer bir nokta, bazı insanların Web3 AI'nın bir sahte kavram olduğunu düşünmeye devam etmesine rağmen, AI'nın hızlı gelişiminin Web2 ve Web3 arasında bir ayrım yapmadığıdır. Bu sınırı çizen tek şey insan önyargılarıdır. Gerçekte, AI teknolojisindeki ilerlemeler bu sınırları kırarak tüm sektörü daha açık, dağıtık ve iş birliğine dayalı bir yöne doğru ilerletmektedir.