Şifreleme ödeme kanalı: Neden geleneksel ödemenin süper iletkeni haline geldi?
2025'te, blockchain geleneksel finans sistemine paralel bir ödeme ekosistemi oluşturmuş olacak. Şifreleme ödeme kanalları 200 milyar dolarlık stabilcoin hacmini ve 2024'te 5.62 trilyon dolarlık stabilcoin işlem hacmini taşıyor, bu Mastercard'ın yıllık işlem hacmi ile eşit durumda. ARK Invest'in raporuna göre, 2024'te stabilcoin'in yıllık işlem hacmi 15.6 trilyon dolara ulaşacak ve sırasıyla Visa ve Mastercard'ın %119 ve %200'üne denk gelecek.
Şifreleme ödemelerin yaygınlaşması ve büyük ölçekli benimsenmesi artık tartışmasız bir gerçek. Bir ödeme şirketinin CEO'sunun dediği gibi, şifreleme ödeme kanalları ödemenin süper iletkenidir. Bunlar, paralel finansal sistemin temelini oluşturur, daha hızlı uzlaşma süreleri, daha düşük maliyetler ve sınır ötesi sorunsuz operasyon yeteneği sağlar. Bu fikir on yıl içinde olgunlaştı, ancak bugün yüzlerce şirketin bunu gerçeğe dönüştürmek için çabaladığını görüyoruz. Önümüzdeki on yılda, şifreleme kanallarının finansal yeniliğin merkezi haline geldiğini ve küresel ekonomik büyümeyi teşvik ettiğini göreceğiz.
Çözülmesi gereken birçok zorluk var, örneğin:
Ticaret Pazarları:16 trilyon dolar
Ticari finansman:89 trilyon dolar
Havale ön ödemesi: 4 trilyon dolar
Uluslararası para transferi ortalama ücreti yaklaşık %7
3-5 iş günü içinde ulaşır
14 milyar nüfusun banka hesabı yok
Bu makale, geleneksel ödeme perspektifinden yola çıkarak, blok zinciri tabanlı şifreleme ödeme yollarının geleneksel ödemeye nasıl fayda sağladığını kapsamlı bir şekilde analiz edecek ve birçok gerçek uygulama senaryosu ile geleceğe yönelik tahminler sunacaktır.
1. Mevcut Ödeme Kanalları
Şifreleme kanallarının önemini anlamak için öncelikle mevcut ödeme kanallarının temel kavramlarını ve bunların çalışma mekanizmalarını anlamak gerekir.
1.1 Kart Organizasyon Ağı
Kredi kartı organizasyon ağının topolojisi oldukça karmaşık olmasına rağmen, son 70 yıldır kredi kartı işlemlerinin ana katılımcıları değişmemiştir. Temelde, kredi kartı ödemeleri dört ana katılımcıyı içerir:
Tüccar
Kart sahibi
Kartı veren banka
Alım Bankası
Kredi kartı veya banka kartı sağlayan ve işlemleri yetkilendiren kartı veren banka veya kuruluş. İşlem talebi yapıldığında, kartı veren banka, kart sahibinin hesap bakiyesi, kullanılabilir kredi limiti gibi faktörleri kontrol ederek işlemi onaylayıp onaylamayacağına karar verir.
Eğer bir tüccar kredi kartı ödemelerini kabul etmek istiyorsa, bir acquirer (, bankalar, ödeme işleme şirketleri, ağ geçitleri veya bağımsız satış organizasyonları ) gibi bir kuruluşa ihtiyaç duyar. Bu kuruluş, kredi kartı organizasyonları ağının yetkili bir üyesidir. Acquirer, tüccar adına ödemeleri toplar ve bu fonların tüccar hesabına ulaşmasını sağlar.
Kredi kartı organizasyonları, kredi kartı ödemeleri için bir kanal ve kurallar sağlamaktadır. Onlar, acquirer kurumları ile ihraç eden bankaları bağlar, takas işlevleri sunar, katılım kurallarını belirler ve işlem ücretlerini belirler. ISO 8583 hala, kredi kartı ödeme bilgilerinin ağ katılımcıları arasında nasıl oluşturulup değiştirileceğini tanımlayan ana uluslararası standarttır.
Ayrıca, kredi kartı organizasyonu ağının iki türü vardır: "açık döngü" ve "kapalı döngü". Visa ve Mastercard gibi açık döngü ağları, ék bir banka, alım bankası ve kredi kartı organizasyon ağı olmak üzere çok sayıda tarafı içerir. Buna karşılık, American Express gibi kapalı döngü ağları kendi kendine yeterlidir ve işlemlerin tüm yönlerini bir şirket tarafından yönetilir.
Ödeme ekonomisi oldukça karmaşıktır, ağda çok katmanlı ücretler bulunmaktadır. Değişim ücreti, kartı veren bankanın müşterilerine erişim sağlamak için aldığı ödeme ücretinin bir parçasıdır. Kart grubu ücreti, ağın, tahsilat kuruluşları ile kart veren bankalar arasında bağlantı kurması ve işlemlerin ve fon akışlarının doğru yönlendirilmesini sağlamak için "kanal" olarak hareket etmesi için tazminat olarak belirlenir. Ayrıca, tahsilat kuruluşuna ödenmesi gereken bir uzlaştırma ücreti vardır, bu genellikle işlem uzlaştırma miktarının veya işlem hacminin yüzdesidir.
Bu katılımcılar değer zincirindeki en önemli taraflar olsalar da, gerçek durum, günümüz piyasa yapısının pratikte çok daha karmaşık olduğudur. Ayrıca birkaç önemli katılımcı daha vardır:
Ödeme ağ geçidi, ödeme bilgilerini şifreleyerek ve ileterek, ödeme işleme servis sağlayıcıları ile tahsilat kurumlarını yetkilendirmek için bağlar ve işletmelere işlemin onaylandığını veya reddedildiğini anında iletir.
Ödeme işleme hizmet sağlayıcısı, işlemeyi almak için bankayı temsil eder. İşlem ayrıntılarını ağ geçidinden alıcı bankaya iletir, ardından alıcı banka, kart organizasyonu ağı aracılığıyla yetkilendirme almak için işlemci bankasıyla iletişim kurar.
Ödeme hizmet sağlayıcıları ya da ödeme hizmeti sağlayıcıları, bazı şirketler tarafından 2010 civarında ilk kez sunulan, satıcılar ile tahsilat bankaları arasında küçük bir ödeme işlemcisi gibi işlev gören bir yapıdır. Birçok daha küçük satıcıyı sistemine bağlayarak, etkili bir şekilde bir toplayıcı olarak hareket eder ve ölçek ekonomisi sağlar.
Düzenleme platformu, satıcıların ödeme süreçlerini basitleştiren ve optimize eden bir ara katman teknoloji katmanıdır. Tek bir API aracılığıyla birden fazla işlemciye, geçide ve tahsilat kurumuna bağlanarak, konum veya ücret gibi faktörlere göre ödemeleri yönlendirerek işlem başarı oranını artırır, maliyetleri düşürür ve performansı artırır.
1.2 otomatik likidasyon merkezi
Otomatik tasfiye merkezi ( ACH ), Amerika Birleşik Devletleri'nin en büyük ödeme ağlarından biridir ve aslında onu kullanan bankalar tarafından sahiplenilmektedir. İlk olarak 1970'lerde kuruldu, ancak gerçekten popüler hale gelmesi, Amerikan hükümetinin sosyal güvenlik ödemelerini göndermeye başlamasıyla oldu ve bu, ülke genelindeki bankaların ağa katılmasını teşvik etti. Bugün, maaş bordrosu işleme, fatura ödeme ve B2B işlemleri için yaygın olarak kullanılmaktadır.
ACH işlemleri esasen iki türdür: havale ve çekim. Kullanıcılar maaş aldıklarında veya banka hesaplarını kullanarak çevrimiçi fatura ödediklerinde, ACH ağını kullanıyorlar. Bu süreç, birden fazla katılımcıyı içerir: ödemeyi başlatan şirket veya birey ( başlatıcı ), onların bankası ( ODFI ), alıcı banka ( RDFI ) ve tüm bu işlemleri gerçekleştiren operatör.
ACH ile ilgili en önemli konulardan biri, riskleri nasıl yönettiğidir. Bir şirket ACH ödemesi başlattığında, bankası (ODFI) her şeyin yasal olduğundan emin olmaktan sorumludur. Bu, para çekme işlemleri için özellikle önemlidir. Yetkisiz para çekimlerini önlemek için, düzenlemeler, hesap ekstreleri alındıktan sonra 60 gün içinde itirazda bulunulmasına izin verirken, bazı şirketler hesap sahipliğini doğrulamak için küçük test mevduatları yapma gibi zekice doğrulama yöntemleri geliştirmiştir.
ACH sistemi modern ihtiyaçları karşılamak için sürekli çaba sarf etti. 2015 yılında, ödemeleri daha hızlı işlemek için "aynı gün ACH" hizmetini başlattılar. Yine de, bu sistem gerçek zamanlı transferler yerine toplu işlemlere bağımlıdır ve sınırlamaları vardır. Örneğin, tek bir işlem 25.000 doları geçemez ve uluslararası ödemeler için geçerli değildir.
1.3 Havale
Havale, yüksek değerli ödeme işlemlerinin merkezidir; Amerika'nın iki ana sistemi Fedwire ve CHIPS'tir. Bu sistemler, hemen tasfiye edilmesi gereken acil, güvenli ödemeleri işler; örneğin, menkul kıymet ticareti, büyük ticari işlemler ve gayrimenkul alımları. Bir kez gerçekleştirildiğinde, havale genellikle geri alınamaz ve alıcının onayı olmadan iptal edilemez veya geri alınamaz.
Geleneksel ödeme ağlarından farklı olarak, modern havale sistemi (RTGS), her işlemin gerçekleştiği anda ayrı ayrı hesaplandığı gerçek zamanlı tam ödeme sistemini kullanır. Bu, sistemin her gün yüzlerce milyar doları işlediği için önemli bir özelliktir; geleneksel net hesaplama kullanmanın bankaların günlük iflas riski çok yüksektir.
Fedwire, katılımcı finansal kurumların aynı gün para transferi göndermesine ve almasına olanak tanıyan bir RTGS sistemidir. Sistem, iş günlerinde önceki akşam saat 9'dan ABD Doğu Saati ile akşam 7'ye kadar çalışır, hafta sonları ve federal tatil günlerinde kapalıdır.
CHIPS, büyük Amerikan bankaları tarafından ödeme sistemleri aracılığıyla sahip olunan, özel sektördeki bir alternatif olup, daha küçük bir ölçekle sadece birkaç büyük bankaya hizmet vermektedir. Fedwire'ın RTGS yönteminden farklı olarak, CHIPS bir netleştirme sistemidir, bu da sistemin aynı taraflar arasında birden fazla ödemenin birleştirilmesine olanak tanıdığı anlamına gelir.
SWIFT aslında bir ödeme sistemi değil, finansal kurumlara yönelik küresel bir bilgi ağıdır. Üyeleri tarafından sahip olunan bir kooperatif organizasyonudur ve hissedarları 11.000'den fazla üye kuruluşu temsil etmektedir. SWIFT, dünya genelindeki bankaların ve menkul kıymet şirketlerinin güvenli yapılandırılmış bilgileri değiştirmesine olanak tanır; bu bilgilerin birçoğu çeşitli ağlar üzerinden ödeme işlemlerini başlatmaktadır. İstatistiklere göre, SWIFT transferlerinin tamamlanması yaklaşık 18 saat sürmektedir.
Genel süreçte, fon gönderen taraf, bankasına alıcıya bir havale göndermesini talimat verir. Daha karmaşık durumlarda, özellikle sınır ötesi ödemelerde, işlem genellikle SWIFT kullanılarak ödemeyi koordine etmek için bir acente bankası ağı aracılığıyla gerçekleştirilir.
İki, gerçek kullanım örnekleri
Şimdi geleneksel ödeme kanalları hakkında temel bir anlayışa sahip olduğumuza göre, şifreleme ödeme kanallarının avantajlarına odaklanabiliriz.
Geleneksel dolar kullanımının sınırlı olduğu ancak dolar talebinin yüksek olduğu durumlarda, şifreleme ödeme yolları en etkili olanıdır. Doları zenginliklerini korumak veya bankacılık alternatifi olarak kullanmak isteyen ancak geleneksel dolar bankası hesaplarına kolayca erişemeyen yerleri düşünün; bu ülkeler genellikle ekonomik istikrarsızlık, yüksek enflasyon, para kontrolü veya bankacılık sisteminin gelişmemiş olduğu yerlerdir, örneğin Arjantin, Venezuela, Nijerya, Türkiye ve Ukrayna.
Şifreleme ödeme yollarının avantajları, küresel ödeme sahnelerinde en belirgin şekilde görülmektedir, çünkü blok zinciri ağları ulusal sınırlardan etkilenmez, mevcut internet bağlantılarına dayanarak küresel bir kapsama alanı sunar. Dünya Bankası'nın verilerine göre, şu anda dünya genelinde 92 RTGS sistemi çalışmaktadır ve her bir sistem genellikle kendi merkez bankası tarafından sahiplenilmektedir. Bu sistemler bu ülkelerdeki yerel ödemeleri işlemek için ideal bir seçenek olsalar da, sorun "birbirleriyle iletişim kuramamalarıdır". Şifreleme ödeme kanalları bu farklı sistemler arasında bir bağlayıcı işlevi görebilir ve bu sistemlerin bulunmadığı ülkelere de genişletilebilir.
Şifreleme ödemeleri, özellikle belirli bir aciliyet derecesine sahip olan veya genellikle zaman tercihleri yüksek olan ödemeler için uygundur. Bu, sınır ötesi tedarikçi ödemeleri ve dış yardım ödemelerini içerir. Bu, acenteler bankası ağının özellikle verimsiz olduğu durumlarda da çok yardımcıdır. Örneğin, coğrafi olarak yakın olmasına rağmen, Meksika'dan ABD'ye para göndermek, aslında Hong Kong'dan ABD'ye para göndermekten daha zordur. ABD'den Avrupa gibi gelişmiş koridorlarda bile, ödemeler genellikle dört veya daha fazla acente bankası aracılığıyla gerçekleştirilir.
Diğer yandan, şifreleme ödeme yolları gelişmiş ülkelerdeki yerel işlemler için daha az çekicidir, özellikle kredi kartı kullanım oranının yüksek veya halihazırda gerçek zamanlı ödeme sistemlerinin bulunduğu yerlerde. Örneğin, Avrupa içi ödemeler SEPA aracılığıyla sorunsuz bir şekilde gerçekleştiriliyor ve euro'nun istikrarı, dolar cinsinden alternatiflere olan talebi ortadan kaldırıyor.
2.1 Tüccar Tahsilat
Tüccar alım işlemleri iki farklı kullanım senaryosuna ayrılabilir: ön uç entegrasyonu ve arka uç entegrasyonu. Ön uç yönteminde, tüccarlar müşterilerin ödeme yöntemi olarak doğrudan şifreleme para birimlerini kabul edebilirler. Bu, en eski kullanım senaryolarından biri olmasına rağmen, tarihsel olarak çok fazla işlem hacmi görmemiştir, çünkü çok az kişi şifreleme para birimine sahiptir ve hatta daha az kişi onu harcamak istemektedir; şifreleme para birimine sahip olanlar için de yararlı seçenekler sınırlıdır. Günümüz piyasası farklıdır, çünkü giderek daha fazla insan şifreleme varlıkları (, özellikle de stabilcoinler ) bulundurmaktadır ve giderek daha fazla tüccar bunları ödeme seçenekleri olarak kabul etmektedir, çünkü bu onlara yeni bir müşteri kitlesine ulaşma imkanı tanımakta ve nihayetinde daha fazla mal ve hizmet satışı yapmalarını sağlamaktadır.
Bölgesel açıdan bakıldığında, çoğu işlem hacmi, şifreleme para birimlerinin erken benimseyen ülkelerine/ bölgelerine ürün satan işletmelerden gelmektedir. Bu ülkeler genellikle Çin, Vietnam ve Hindistan gibi gelişen pazarlardır. Tüccar açısından bakıldığında, çoğu talep çevrimiçi kumarhaneler ve perakende hisse senedi aracılık firmalarından gelmektedir. Bu firmalar, gelişen pazarlara, Web2 ve Web3 pazarlarına ( saat tedarikçileri ve içerik üreticileri ) ile gerçek para oyunları (, örneğin fantezi sporları ve çekilişler ) gibi kullanıcılarla ulaşmak istemektedir.
"Ön uç" tüccar kabul süreci genellikle aşağıdaki gibidir:
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
Şifreleme ödemelerinin yükselişi: 15,6 trilyon dolarlık stablecoin işlem hacmi Visa ve Mastercard'ı geçti.
Şifreleme ödeme kanalı: Neden geleneksel ödemenin süper iletkeni haline geldi?
2025'te, blockchain geleneksel finans sistemine paralel bir ödeme ekosistemi oluşturmuş olacak. Şifreleme ödeme kanalları 200 milyar dolarlık stabilcoin hacmini ve 2024'te 5.62 trilyon dolarlık stabilcoin işlem hacmini taşıyor, bu Mastercard'ın yıllık işlem hacmi ile eşit durumda. ARK Invest'in raporuna göre, 2024'te stabilcoin'in yıllık işlem hacmi 15.6 trilyon dolara ulaşacak ve sırasıyla Visa ve Mastercard'ın %119 ve %200'üne denk gelecek.
Şifreleme ödemelerin yaygınlaşması ve büyük ölçekli benimsenmesi artık tartışmasız bir gerçek. Bir ödeme şirketinin CEO'sunun dediği gibi, şifreleme ödeme kanalları ödemenin süper iletkenidir. Bunlar, paralel finansal sistemin temelini oluşturur, daha hızlı uzlaşma süreleri, daha düşük maliyetler ve sınır ötesi sorunsuz operasyon yeteneği sağlar. Bu fikir on yıl içinde olgunlaştı, ancak bugün yüzlerce şirketin bunu gerçeğe dönüştürmek için çabaladığını görüyoruz. Önümüzdeki on yılda, şifreleme kanallarının finansal yeniliğin merkezi haline geldiğini ve küresel ekonomik büyümeyi teşvik ettiğini göreceğiz.
Çözülmesi gereken birçok zorluk var, örneğin:
Bu makale, geleneksel ödeme perspektifinden yola çıkarak, blok zinciri tabanlı şifreleme ödeme yollarının geleneksel ödemeye nasıl fayda sağladığını kapsamlı bir şekilde analiz edecek ve birçok gerçek uygulama senaryosu ile geleceğe yönelik tahminler sunacaktır.
1. Mevcut Ödeme Kanalları
Şifreleme kanallarının önemini anlamak için öncelikle mevcut ödeme kanallarının temel kavramlarını ve bunların çalışma mekanizmalarını anlamak gerekir.
1.1 Kart Organizasyon Ağı
Kredi kartı organizasyon ağının topolojisi oldukça karmaşık olmasına rağmen, son 70 yıldır kredi kartı işlemlerinin ana katılımcıları değişmemiştir. Temelde, kredi kartı ödemeleri dört ana katılımcıyı içerir:
Kredi kartı veya banka kartı sağlayan ve işlemleri yetkilendiren kartı veren banka veya kuruluş. İşlem talebi yapıldığında, kartı veren banka, kart sahibinin hesap bakiyesi, kullanılabilir kredi limiti gibi faktörleri kontrol ederek işlemi onaylayıp onaylamayacağına karar verir.
Eğer bir tüccar kredi kartı ödemelerini kabul etmek istiyorsa, bir acquirer (, bankalar, ödeme işleme şirketleri, ağ geçitleri veya bağımsız satış organizasyonları ) gibi bir kuruluşa ihtiyaç duyar. Bu kuruluş, kredi kartı organizasyonları ağının yetkili bir üyesidir. Acquirer, tüccar adına ödemeleri toplar ve bu fonların tüccar hesabına ulaşmasını sağlar.
Kredi kartı organizasyonları, kredi kartı ödemeleri için bir kanal ve kurallar sağlamaktadır. Onlar, acquirer kurumları ile ihraç eden bankaları bağlar, takas işlevleri sunar, katılım kurallarını belirler ve işlem ücretlerini belirler. ISO 8583 hala, kredi kartı ödeme bilgilerinin ağ katılımcıları arasında nasıl oluşturulup değiştirileceğini tanımlayan ana uluslararası standarttır.
Ayrıca, kredi kartı organizasyonu ağının iki türü vardır: "açık döngü" ve "kapalı döngü". Visa ve Mastercard gibi açık döngü ağları, ék bir banka, alım bankası ve kredi kartı organizasyon ağı olmak üzere çok sayıda tarafı içerir. Buna karşılık, American Express gibi kapalı döngü ağları kendi kendine yeterlidir ve işlemlerin tüm yönlerini bir şirket tarafından yönetilir.
Ödeme ekonomisi oldukça karmaşıktır, ağda çok katmanlı ücretler bulunmaktadır. Değişim ücreti, kartı veren bankanın müşterilerine erişim sağlamak için aldığı ödeme ücretinin bir parçasıdır. Kart grubu ücreti, ağın, tahsilat kuruluşları ile kart veren bankalar arasında bağlantı kurması ve işlemlerin ve fon akışlarının doğru yönlendirilmesini sağlamak için "kanal" olarak hareket etmesi için tazminat olarak belirlenir. Ayrıca, tahsilat kuruluşuna ödenmesi gereken bir uzlaştırma ücreti vardır, bu genellikle işlem uzlaştırma miktarının veya işlem hacminin yüzdesidir.
Bu katılımcılar değer zincirindeki en önemli taraflar olsalar da, gerçek durum, günümüz piyasa yapısının pratikte çok daha karmaşık olduğudur. Ayrıca birkaç önemli katılımcı daha vardır:
Ödeme ağ geçidi, ödeme bilgilerini şifreleyerek ve ileterek, ödeme işleme servis sağlayıcıları ile tahsilat kurumlarını yetkilendirmek için bağlar ve işletmelere işlemin onaylandığını veya reddedildiğini anında iletir.
Ödeme işleme hizmet sağlayıcısı, işlemeyi almak için bankayı temsil eder. İşlem ayrıntılarını ağ geçidinden alıcı bankaya iletir, ardından alıcı banka, kart organizasyonu ağı aracılığıyla yetkilendirme almak için işlemci bankasıyla iletişim kurar.
Ödeme hizmet sağlayıcıları ya da ödeme hizmeti sağlayıcıları, bazı şirketler tarafından 2010 civarında ilk kez sunulan, satıcılar ile tahsilat bankaları arasında küçük bir ödeme işlemcisi gibi işlev gören bir yapıdır. Birçok daha küçük satıcıyı sistemine bağlayarak, etkili bir şekilde bir toplayıcı olarak hareket eder ve ölçek ekonomisi sağlar.
Düzenleme platformu, satıcıların ödeme süreçlerini basitleştiren ve optimize eden bir ara katman teknoloji katmanıdır. Tek bir API aracılığıyla birden fazla işlemciye, geçide ve tahsilat kurumuna bağlanarak, konum veya ücret gibi faktörlere göre ödemeleri yönlendirerek işlem başarı oranını artırır, maliyetleri düşürür ve performansı artırır.
1.2 otomatik likidasyon merkezi
Otomatik tasfiye merkezi ( ACH ), Amerika Birleşik Devletleri'nin en büyük ödeme ağlarından biridir ve aslında onu kullanan bankalar tarafından sahiplenilmektedir. İlk olarak 1970'lerde kuruldu, ancak gerçekten popüler hale gelmesi, Amerikan hükümetinin sosyal güvenlik ödemelerini göndermeye başlamasıyla oldu ve bu, ülke genelindeki bankaların ağa katılmasını teşvik etti. Bugün, maaş bordrosu işleme, fatura ödeme ve B2B işlemleri için yaygın olarak kullanılmaktadır.
ACH işlemleri esasen iki türdür: havale ve çekim. Kullanıcılar maaş aldıklarında veya banka hesaplarını kullanarak çevrimiçi fatura ödediklerinde, ACH ağını kullanıyorlar. Bu süreç, birden fazla katılımcıyı içerir: ödemeyi başlatan şirket veya birey ( başlatıcı ), onların bankası ( ODFI ), alıcı banka ( RDFI ) ve tüm bu işlemleri gerçekleştiren operatör.
ACH ile ilgili en önemli konulardan biri, riskleri nasıl yönettiğidir. Bir şirket ACH ödemesi başlattığında, bankası (ODFI) her şeyin yasal olduğundan emin olmaktan sorumludur. Bu, para çekme işlemleri için özellikle önemlidir. Yetkisiz para çekimlerini önlemek için, düzenlemeler, hesap ekstreleri alındıktan sonra 60 gün içinde itirazda bulunulmasına izin verirken, bazı şirketler hesap sahipliğini doğrulamak için küçük test mevduatları yapma gibi zekice doğrulama yöntemleri geliştirmiştir.
ACH sistemi modern ihtiyaçları karşılamak için sürekli çaba sarf etti. 2015 yılında, ödemeleri daha hızlı işlemek için "aynı gün ACH" hizmetini başlattılar. Yine de, bu sistem gerçek zamanlı transferler yerine toplu işlemlere bağımlıdır ve sınırlamaları vardır. Örneğin, tek bir işlem 25.000 doları geçemez ve uluslararası ödemeler için geçerli değildir.
1.3 Havale
Havale, yüksek değerli ödeme işlemlerinin merkezidir; Amerika'nın iki ana sistemi Fedwire ve CHIPS'tir. Bu sistemler, hemen tasfiye edilmesi gereken acil, güvenli ödemeleri işler; örneğin, menkul kıymet ticareti, büyük ticari işlemler ve gayrimenkul alımları. Bir kez gerçekleştirildiğinde, havale genellikle geri alınamaz ve alıcının onayı olmadan iptal edilemez veya geri alınamaz.
Geleneksel ödeme ağlarından farklı olarak, modern havale sistemi (RTGS), her işlemin gerçekleştiği anda ayrı ayrı hesaplandığı gerçek zamanlı tam ödeme sistemini kullanır. Bu, sistemin her gün yüzlerce milyar doları işlediği için önemli bir özelliktir; geleneksel net hesaplama kullanmanın bankaların günlük iflas riski çok yüksektir.
Fedwire, katılımcı finansal kurumların aynı gün para transferi göndermesine ve almasına olanak tanıyan bir RTGS sistemidir. Sistem, iş günlerinde önceki akşam saat 9'dan ABD Doğu Saati ile akşam 7'ye kadar çalışır, hafta sonları ve federal tatil günlerinde kapalıdır.
CHIPS, büyük Amerikan bankaları tarafından ödeme sistemleri aracılığıyla sahip olunan, özel sektördeki bir alternatif olup, daha küçük bir ölçekle sadece birkaç büyük bankaya hizmet vermektedir. Fedwire'ın RTGS yönteminden farklı olarak, CHIPS bir netleştirme sistemidir, bu da sistemin aynı taraflar arasında birden fazla ödemenin birleştirilmesine olanak tanıdığı anlamına gelir.
SWIFT aslında bir ödeme sistemi değil, finansal kurumlara yönelik küresel bir bilgi ağıdır. Üyeleri tarafından sahip olunan bir kooperatif organizasyonudur ve hissedarları 11.000'den fazla üye kuruluşu temsil etmektedir. SWIFT, dünya genelindeki bankaların ve menkul kıymet şirketlerinin güvenli yapılandırılmış bilgileri değiştirmesine olanak tanır; bu bilgilerin birçoğu çeşitli ağlar üzerinden ödeme işlemlerini başlatmaktadır. İstatistiklere göre, SWIFT transferlerinin tamamlanması yaklaşık 18 saat sürmektedir.
Genel süreçte, fon gönderen taraf, bankasına alıcıya bir havale göndermesini talimat verir. Daha karmaşık durumlarda, özellikle sınır ötesi ödemelerde, işlem genellikle SWIFT kullanılarak ödemeyi koordine etmek için bir acente bankası ağı aracılığıyla gerçekleştirilir.
İki, gerçek kullanım örnekleri
Şimdi geleneksel ödeme kanalları hakkında temel bir anlayışa sahip olduğumuza göre, şifreleme ödeme kanallarının avantajlarına odaklanabiliriz.
Geleneksel dolar kullanımının sınırlı olduğu ancak dolar talebinin yüksek olduğu durumlarda, şifreleme ödeme yolları en etkili olanıdır. Doları zenginliklerini korumak veya bankacılık alternatifi olarak kullanmak isteyen ancak geleneksel dolar bankası hesaplarına kolayca erişemeyen yerleri düşünün; bu ülkeler genellikle ekonomik istikrarsızlık, yüksek enflasyon, para kontrolü veya bankacılık sisteminin gelişmemiş olduğu yerlerdir, örneğin Arjantin, Venezuela, Nijerya, Türkiye ve Ukrayna.
Şifreleme ödeme yollarının avantajları, küresel ödeme sahnelerinde en belirgin şekilde görülmektedir, çünkü blok zinciri ağları ulusal sınırlardan etkilenmez, mevcut internet bağlantılarına dayanarak küresel bir kapsama alanı sunar. Dünya Bankası'nın verilerine göre, şu anda dünya genelinde 92 RTGS sistemi çalışmaktadır ve her bir sistem genellikle kendi merkez bankası tarafından sahiplenilmektedir. Bu sistemler bu ülkelerdeki yerel ödemeleri işlemek için ideal bir seçenek olsalar da, sorun "birbirleriyle iletişim kuramamalarıdır". Şifreleme ödeme kanalları bu farklı sistemler arasında bir bağlayıcı işlevi görebilir ve bu sistemlerin bulunmadığı ülkelere de genişletilebilir.
Şifreleme ödemeleri, özellikle belirli bir aciliyet derecesine sahip olan veya genellikle zaman tercihleri yüksek olan ödemeler için uygundur. Bu, sınır ötesi tedarikçi ödemeleri ve dış yardım ödemelerini içerir. Bu, acenteler bankası ağının özellikle verimsiz olduğu durumlarda da çok yardımcıdır. Örneğin, coğrafi olarak yakın olmasına rağmen, Meksika'dan ABD'ye para göndermek, aslında Hong Kong'dan ABD'ye para göndermekten daha zordur. ABD'den Avrupa gibi gelişmiş koridorlarda bile, ödemeler genellikle dört veya daha fazla acente bankası aracılığıyla gerçekleştirilir.
Diğer yandan, şifreleme ödeme yolları gelişmiş ülkelerdeki yerel işlemler için daha az çekicidir, özellikle kredi kartı kullanım oranının yüksek veya halihazırda gerçek zamanlı ödeme sistemlerinin bulunduğu yerlerde. Örneğin, Avrupa içi ödemeler SEPA aracılığıyla sorunsuz bir şekilde gerçekleştiriliyor ve euro'nun istikrarı, dolar cinsinden alternatiflere olan talebi ortadan kaldırıyor.
2.1 Tüccar Tahsilat
Tüccar alım işlemleri iki farklı kullanım senaryosuna ayrılabilir: ön uç entegrasyonu ve arka uç entegrasyonu. Ön uç yönteminde, tüccarlar müşterilerin ödeme yöntemi olarak doğrudan şifreleme para birimlerini kabul edebilirler. Bu, en eski kullanım senaryolarından biri olmasına rağmen, tarihsel olarak çok fazla işlem hacmi görmemiştir, çünkü çok az kişi şifreleme para birimine sahiptir ve hatta daha az kişi onu harcamak istemektedir; şifreleme para birimine sahip olanlar için de yararlı seçenekler sınırlıdır. Günümüz piyasası farklıdır, çünkü giderek daha fazla insan şifreleme varlıkları (, özellikle de stabilcoinler ) bulundurmaktadır ve giderek daha fazla tüccar bunları ödeme seçenekleri olarak kabul etmektedir, çünkü bu onlara yeni bir müşteri kitlesine ulaşma imkanı tanımakta ve nihayetinde daha fazla mal ve hizmet satışı yapmalarını sağlamaktadır.
Bölgesel açıdan bakıldığında, çoğu işlem hacmi, şifreleme para birimlerinin erken benimseyen ülkelerine/ bölgelerine ürün satan işletmelerden gelmektedir. Bu ülkeler genellikle Çin, Vietnam ve Hindistan gibi gelişen pazarlardır. Tüccar açısından bakıldığında, çoğu talep çevrimiçi kumarhaneler ve perakende hisse senedi aracılık firmalarından gelmektedir. Bu firmalar, gelişen pazarlara, Web2 ve Web3 pazarlarına ( saat tedarikçileri ve içerik üreticileri ) ile gerçek para oyunları (, örneğin fantezi sporları ve çekilişler ) gibi kullanıcılarla ulaşmak istemektedir.
"Ön uç" tüccar kabul süreci genellikle aşağıdaki gibidir: